مضرات توت فرنگی

خطرات و احتیاط ها در مصرف توت فرنگی

• استفاده زیاد توت فرنگی ممکن است باعث ایجاد کهیر شود.
•  افراط در خوردن توت فرنگی ممکن است ایجاد تب کند.
• این میوه نیز مانند بسیاری از مواد غذایی آلرژی‌ زا، در افراد حساس، ایجاد آلرژی می ‌کند و از علایم آن می‌ توان به اگزما، دانه‌ های قرمز روی پوست، سردرد، آبریزش بینی، ریزش اشک، سرگیجه و حتی اختلالات گوارشی (مانند استفراغ) اشاره کرد که در این موارد توصیه می ‌شود بی هیچ شکی این میوه مصرف نشود، به خصوص در کودکان زیر یک سال.
• همچنین در افراد مبتلا به ناراحتی‌ های پوستی، ممکن است مشکل پوستی‌ شان را تشدید کند.
• توت فرنگی به علت داشتن اسید سالسیلیک، در بعضی اشخاص، کبد و مثانه را تحریک کرده و جوش‌ هایی شبیه کهیر ایجاد می ‌کند. از این رو، افراد باید به واکنش‌های بدن‌شان بعد از مصرف این میوه دقت کنند.
• کسانی که معده‌ای حساس دارند، یا مبتلا به بیماری آسم هستند، بهتر است از خوردن توت‌فرنگی پرهیز کنند، زیرا ممکن است بیماری ‌شان را تشدید کند.
• توت فرنگی یکی از میوه هایی است که مقادیر زیادی سم و آفت کش برروی آن استفاده می شود. برای اطمینان از سالم بودن میوه ای که میخورید از انواع ارگانیک آن استفاده نمایید. اگر قادر به خرید محصولات ارگانیک نیستید، مصرف توت فرنگی را ترک نکنید چراکه هنوز هم خاصیتی بسیار بیشتر از خطراتش در پی دارد.
• بتابلاکر ها، داروهایی هستند که برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی عموما تجویز شده و باعث بالا رفتن سطح پتاسیم خون می شوند. میوه ها و خوراکی های حاوی پتاسیم زیاد میبایست به اندازه و مناسب مصرف شوند. مصرف مقادیر بالای پتاسیم می تواند برای افرادیکه کلیه شان بخوبی عمل نمی کند، مضر باشد.

بهارنارنج

بهار نارنج، شکوفه درخت نارنج است که در عطرسازی و ساختن اسانس، انواع نوشیدنی های فصلی و عرقیجات و تهیه مربا، گز، سوهان و … کاربرد بسیار دارد. باببل و شیراز در اردیبهشت‏ ماه، با رایحه سحرانگیز بهار نارنج، هر رهگذری را سرمست می کند به نحوی که این دو شهر را شهر بهارنارنج می نامند. از بهارنارنج عرق تهیه می کنند که طبیعت گرم داشته و مقوی جسم و روح است . از اشکال دارویی گل بهار نارنج روغن، دم کرده، عرق و اسانس است.

فواید مصرف بهار نارنج

خواص بهار نارنج

*مهم ترین خاصیت دارویی بهار نارنج تأثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. بهار نارنج آرامش بخش و ضدهیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای میگرنی را کاهش  می دهد.

* بهارنارنج در تقویت معده بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می برد.

* برای کنترل تشنج ها و حمله قلبی هم بهار نارنج را توصیه می کنند.

* اگر مشکل کم خوابی یا بی خوابی دارید، حتماً پیش از خواب، مقداری عرق بهار نارنج یا چای آن را بنوشید.

* اشتها آور و ضد سرفه است.

*برای نرم کردن پوست های خشک و جلوگیری از شکنندگی مویرگ ها استفاده می شود.

*درمان دردهای متواتر شکمی، نفخ، اسپاسم، سوء هاضمه، فشارهای عصبی و ناراحتی های مربوط به هیجان و عاطفه نیز از موارد مصرف اسانس بهار نارنج هستند.

*دم کرده گل درخت بهارنارنج برای برطرف کردن قولنجهای عصبی مفید است.

*از مخلوط آب کرفس و عرق بهار نارنج برای دفع سنگهای کلیه و مثانه و خرد کردن آنها نیز استفاده می شود.

* بهار نارنج تازه در تهیه آب مقطر بهار نارنج  کار می رود. بهار نارنج خشک شده به صورت دم کرده و به عنوان ضد تشنج در بیماری های عصبی مانند هیستری ضعف اعصاب و  هم چنین رفع سکسه به کار می رود. آب مقطر بهار نارنج به وسیله بخار آب تهیه می شود. برای این کار یک کیلو بهار نارنج و یک لیتر آب یک کیلو آب مقطر تهیه کنند. آب مقطر  بهار نارنج مایعی زلال دارای بوی بسیار قوی و معطر است. رنگ آن گاهی به علت فساد و رشد باکتری ها تغییر می کند. آب مقطر بهار نارنج اگر با هم حجم خود الکل ۹۰ درصد  مخلوط گردد باید فلئورسنس بنفش ایجاد کند.

بها نارنج با خواص جادویی برای سلامتی
تاثیر فوق العاده بهار نارنج بر کاهش اظطراب

عرق بهار نارنج به جای دیازپام
با توجه به نتایج به دست آمده از یک مطالعه، از بهار نارنج می توان به عنوان یک پیش داروی موثر جهت کاهش اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی استفاده کرد. این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر عرق بهار نارنج و دیازپام بر اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی انجام شد.در این مطالعه تعداد ۶۰ بیمار ۱۴ تا ۴۸ ساله مراجعه کننده جهت عمل جراحی، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۳۰ نفره تقسیم شدند.
۲ ساعت قبل از عمل به گروه یک ۱۰۰ سیسی عرق بهار نارنج و به گروه ۲ محلول یک قرص ۵ میلی گرم دیازپام در ۱۰۰ سی سی آب به صورت خوراکی داده شد. میزان اضطراب موقعیتی پس از مصرف دارو در هر دو گروه مصرف کننده ی بهار نارنج و دیازپام کاهش یافت.

ویتامین ب ۱۲

ویتامین ب ۱۲ مقاله دکتر زرین آذر

رژیم غذایی گیاهخواری همواره مورد حمله‌های گوناگون از طرف افرادی که تمایل به مصرف مواد حیوانی دارند و همچنین بخصوص از طرف کمپانی‌های بزرگ دست‌اندرکار تهیه گوشت و لبنیات قرار گرفته است.
سالیان دراز تصوراتی نظیر اینکه مواد حیوانی بهترین و کامل‌ترین منبع پروتئین برای بدن انسان بوده و مصرف شیر به دلیل وجود کلسیم فراوان باید جزء لاینفک غذای هروزه‌ی همه، حتی بزرگسالان قرارگیرد به عنوان حقیقت به خورد مردم داده می‌شد.
امروزه تحقیقات و مطالعات فراوان نه تنها نادرستی این باورها را ثابت نموده‌اند بلکه براین حقیقت نیز صحه گذارده‌اند که رژیم گیاهخواری رژیمی کامل‌تر برای سلامتی برتر انسان و محیط زیست می‌باشد. در حقیقت به نظر می‌رسد که گیاهخواری تنها راه تصحیح، ترمیم، پیشگیری و درمان بیماری‌هایی است که بشر بر بدن و روح خود و بر پیکر طبیعت وارد آورده است. امروزه ثابت شده است که بهترین و سالم‌ترین راه پیشگیری و درمان بیماری‌های همه گیری مانند بیماری‌های قلب و عروق، دیابت، چاقی و اضافه وزن‌های بیمارگونه، بیماری‌های روده‌ای، گوارشی، کبدی، بیماری‌های التهابی مانند آرتروزها، و… رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان است.بنابراین و بدلیل اینکه منابع مرسوم و پذیرفته شده امروزه ویتامین ب۱۲ در منابع حیوانی هستند سنگر حمله برعلیه گیاهخواری به این موضوع منتقل گردیده است.هرگاه فردی اعلام می‌کند که رژیم غذایی وگن (vegan) را انتخاب کرده و از هیچگونه مواد حیوانی استفاده نمی‌کند بلافاصله نتیجه‌گیری می‌شود که سرنوشت محتومش دچارشدن به کمبود ویتامین ب۱۲ می‌باشد.شاید بتوان گفت در این ادعا حقیقتی هر چند بسیار ناچیز نهفته است ولی چنانکه در ادامه مقاله خواهیم دید این حقیقت بیشتر به دلیل روش‌های مدرن کشاورزی، سترون کردن و فرسودن خاک و تهی نمودن آن از بسیاری مواد و همچنین باکتری‌های مفید است تا در اثر رژیم گیاهخواری.خطر ایجاد کمبود بیماری‌زای ویتامین ب ۱۲ در افرادی که رژیم درست و اصولی گیاهخواری را دنبال کرده به مقدار فراوان از ریشه‌ها و غدد گیاهی، سبزیجات و میو‌ه‌جات، مغزهای و دانه‌های خام استفاده می‌کنند بسیار بسیار اندک بوده، به یک در میلیون هم نمی‌رسد. حال آنکه جالب است بدانیم که کمبود ویتامین ب۱۲ در گوشتخواران می‌تواند بیش از گیاهخواران باشد و این بدلیل کلی غیر سلامت بودن رژیم گوشتخواری است. در ادامه مقاله به این مسئله اشاره بیشتری خواهد شد. ویتامین ب۱۲(گروه کوبالامین ـ دارای هسته کوبالت کبالت) ویتامینی است که بصورت کوآنزیم در اعمال حیاتی بدن از جمله رشد و تقسیم سلولی و تشکیل گلبولهای قرمز خون به همراه ویتامین مهم دیگری به نام اسید فولیک نقش دارد.کمبود یک یا هر دوی این ویتامین‌ها می‌تواند به کم خونی موسوم به کم خونی مگالوبلاستیک (megaloblstic Anemia) و کم خونی مهلک (Pernicious Anemia) منجر شود.کمبود ویتامین ب۱۲ علاوه بر ایجاد کم خونی می‌تواند عوارض و ضایعاتی در سیستم اعصاب محیطی بدن ایجاد کند که با نشانه‌هایی نظیر بی‌حسی و به اصطلاح گزگز کردن در دستها و پاها و عوارض مشابه دیگر همراه است. هردوی این بیماری‌ها قابل درمان و برگشت به حالت عادی بوده هر چند عوارض عصبی در اثر کمبود مداوم و طولانی مدت این ویتامین می‌تواند به مرحله غیر قابل برگشت برسد.

ویتامین ب۱۲ در حقیقت نه توسط گیاهان و نه حیوانات بلکه توسط باکتری‌ها و میکرو ارگانیسم‌ها ساخته شده و گاهاً در ریشه‌های گیاهی نیز به مقدار اندک ذخیره می‌گردد.

نیاز بدن به این ماده بسیار اندک بوده مقدار مصرف روزانه ۱- ۰٫۵ میکروگرم (نیم یا یک میکروگرم. هر میکروگرم یک‌هزارم میلی‌گرم است) کافی است تا از عوارض کمبود آن جلوگیری کند

چون این ویتامین در بدن ذخیره شده و میزان ذخیره آن بین ۳-۲ میلی‌گرم می‌باشد در صورت نرسیدن این ویتامین به بدن سالها طول می‌کشد تا عوارض کمبود آن بروز کند

مقدار اندک نیاز روزمره بدن به این ویتامین نشان می‌دهد که قرار نیست بطور طبیعی این ویتامین به مقدار زیاد وارد بدن گردد.

پروسه جذب ویتامین ب۱۲ موجود در مواد غذایی در بدن شامل چندین مرحله متفاوت بوده نیاز به ماده‌ای به نام فاکتور داخلی (Inrinsic Factor) که توسط برخی سلولهای معدی ترشح می‌شوند دارد.

در این پروسه همچنین وجود آنزیمهای خاص که توسط پانکراس ترشح می‌شوند نیز ضروری است.

ویتامین ب۱۲ بعد از عبور از این مراحل به قسمت انتهایی روده کوچک (ایلیوم) رفته در آنجا جذب گردیده توسط سیستم پورتال کبد به آنجا رفته و در کبد برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌گردد.

چنانکه ذکر شد میزان ذخیره ویتامین ب۱۲ در کبد بین ۳-۲ میلی‌گرم و در برخی منابع دیگر تا ۵ میلی‌گرم هم تخمین زده شده است.

به غیر از این سیستم که سیستم جذب فعال نامیده می‌شود یک سیستم جذب ثانوی وجود دارد که به نام غیر فعال یا بی واسطه نامید می‌شود.

زیرا به فاکتور داخلی ترشح شده از معده نیاز نداشته و اگر چه کارایی آن یک‌هزارم کارآیی سیستم فعال می‌باشد بازهم در جذب و تأمین ویتامین ب۱۲ بدن نقش دارد.

و بالاخره باید متذکر شد که قسمت اعظم این ویتامین پس از آزاد شدن از کبد همراه صفرا به روده کوچک رفته و در قسمت انتهایی روده کوچک بازیافت و دوباره جذب بدن می‌گردد. این سیستم که enterohepatic arculation نام دارد یک پروسه بازیافت و استفاده دوباره مواد مختلف ترشح شده در صفرا از جمله ویتامین ب۱۲ می‌باشد.

 بنابراین می‌بینیم که بدن هوشمند ما با چه دقت و ظرافتی و به چه طرز معجزه آسایی و با روشی بسیار صرفه جویانه چگونه از حدر رفتن و تلف کردن مواد در بدن ما جلوگیری می‌کند بدن به راستی معجزه طبیعت است.

مجموعه این ماکانیسم‌ها از جمله سیستم بازیافت ذکر شده در بالا به همراه نیاز اندک به این ویتامین باعث می‌شود که عوارض ناشی از کمبود این ویتامین در یک گیاهخوار کامل بسیار نادر بوده و سالیان دراز طول بکشد.

در حقیقت بیشتر موارد کمبود ویتامین ب ۱۲ امروزه به دلیل بیماری معدی و روده ‌ای متفاوت و اختلالات هضم و جذبی می‌باشند. و نه رژیم گیاهخواری به این موضوع باز هم بیشتر اشاره خواهم کرد.

چنانکه ذکر شد سنتز ویتامین ب ۱۲ در حقیقت نه توسط گیاهان و نه حیوانات بلکه توسط باکتری‌ها انجام شده سپس در بدن حیوانات ذخیره می‌گردد.

در نشخوارکنندگان سنتز ویتامین ب۱۲ توسط باکتری‌های معده (شکنبه) صورت گرفته سپس از طریق روده کوچک آنها جذب و در بافت‌هایشان از جمله در کبد ذخیره می‌شود.

 این ماده سپس با خوردن بافتهای حیوانی به بدن حیوانات دیگر از جمله انسان منتقل می‌گردد.

باکتری‌های تولید کننده ب ۱۲ در دستگاه گوارش انسان نیز از دهان و لثه و حلق گرفته تا روده بزرگ زندگی می‌کنند به دلیل وجود همین باکتری‌ها نیز هست که بیماری کمبود ویتامین ب ۱۲ چنانکه ذکر شد در گیاهخواران بسیار نادر است.

روده بزرگ انسان بیشترین مقدار این باکتریها را خود دارد ولی تنها بخش کوچکی از ب۱۲ سنتز شده در روده بزرگ توسط ایلیوم جذب می‌گردد. بنابراین باید دانست که مدفوع انسان و در حقیقت سایر حیوانات گیاهخوار دیگر مانند گاو و گوسفند و مرغ مقدار فراوانی ویتامین ب۱۲ در خود دارد.

نباید فراموش کرد که تا همین چندی پیش انسان در مجاورت و تماس مستقیم با حیوانات خانگی خود بطور طبیعی از ویتامین ب۱۲ موجود در مدفوع آنان که در تماس با گیاهان قرار می‌گرفت استفاده می‌کرد.

این پروسه طبیعی متاسفانه به دلیل شیفتگی بیمارگونه بشر امروز با ضد عفونی کردن همه چیز و کشتن باکتریها به هر قیمت و هر روش فلج گشته و از کاربرد افتاده است.

در حقیقت می‌توان گفت بزرگترین دلیل عدم وجود ویتامین ب۱۲ در منابع گیاهی ما وسواس امروز بشر با شستن، ضد عفونی کردن، به کاربردن آنتی‌سپتیک‌های قوی و پاکننده‌های پرقدرت، آنتی‌بیوتیک‌های بی حساب و همچنین پروسه کشاورزی مدرن می‌باشد. باید دانست که اکثر باکتری‌ها نه تنها بیماری‌زا نبوده بلکه در بسیاری پروسه‌های مفید برای بشر و برای طبیعت سهیم و دست‌اندرکار می‌باشند.

متاسفانه با از بین بردن این باکتری‌های نافع در خاک و در محیط زیست ما همراه با سایر اشکال دخالت، تهاجم و تغییر پروسه‌های طبیعی، با نام کشاورزی مدرنیزه و به هدف سوددهی‌های مالی، شاهد گسترش کمبودهای مختلف ویتامین‌ها و مواد حیاتی دیگر در منابع غذایی خود می‌باشیم.

باعث تعجب نیست که دست‌اندرکاران تحقیقات غذایی عموماً در منابع گیاهی ما ویتامین ب۱۲ پیدا نمی‌کنند.

زیرا گیاهان مورد آزمایش از خاک و مزارعی برداشت می‌شود که به شکل مکانیزه با بکاربردن کودهای شیمیایی و استفاده بی‌حد سموم دفع آفات و حشرات به عمل می‌آیند حال آنکه گفته می‌شود گیاهانی که بطور طبیعی در خاکهای غنی شده با کودهای برگی و طبیعی و بدون استفاده مواد شیمیایی پرورش می‌یابند در حقیقت می‌توانند دارای ویتامین ب۱۲ باشند.

برمبنای گفته‌ی دکتر ویلیام پیوی در کتاب «باغداری برای تغذیه برتر» گیاهان به عمل آمده در زمینهای حاوی کبالت و میکرو ارگانیسمهای طبیعی دارای ذخیره کافی ویتامین ب۱۲ هستند.

حال به عوامل کمبود ویتامین ب ۱۲ می‌پردازیم:

برمبنای کتاب درسی فیزیولوژی گایتون دلیل معمولی و قالب کمبود ویتامین ب۱۲ در حقیقت نه کمبود آن در غذا بلکه اختلال در سنتز فاکتور داخلی توسط معده می‌باشد.

گایتون همچنین اضافه می‌کند که ترکیب این فاکتور با ویتامین ب۱۲ آنرا قابل جذب در ایلیوم (قسمتی از روده کوچک) کرده و در نتیجه کمبود این فاکتور که در نتیجه اختلالات مختلف معدی بوجود می‌آید از جذب این ویتامین جلوگیری می‌کند.

در حقیقت اولین مورد ذکر شده بیماری کم خونی ناشی از کمبود این ویتامین در تاریخ مدون پزشکی در سال ۱۸۴۲میلادی در بیماری با آتروفی معده گزارش و ثبت شده است.
بطور کلی امروزه تمام مواد دیده شده در کمبود ویتامین ب۱۲ در اثر اختلالات معدی ـ روده‌ای و نه در اثر کمبود ب۱۲ در غذا بوجود آمده‌اند.

بیماری‌های مختلف معدی مانند گاستریتهای مزمن (تورم مزمن معده) و آتروفیک، اعمال جراحی برداشتن کامل یا بخشی از معده، پروسه‌های autoimmune باعث کمبود یا عدم ترشح فاکتور داخلی گشته کمبود ویتامین ب۱۲ را نیز بدنبال دارند.

بیماری‌های روده‌ای نظیر التهابات و تورم‌های روده کوچک بخصوص ایلیوم، کولیت‌های مختلفی که روده‌ کوچک را نیز مبتلا می‌سازد و اختلالات جذب روده‌ای مانند بیماری اسپرو (Sprue) اختلال جذب ب۱۲ و در نتیجه کمبود آنرا بوجود می‌آورند.

عملکرد سالم غده پانکراس هم برای جذب ب۱۲ مهم بوده بنابراین بیماری‌های مختلف پانکراس که باعث کاهش یا حذف آنزیم‌های ترشحی این غده می‌گردند می‌توانند عامل کمبود ویتامین ب۱۲ باشند.

مصرف داروهای مختلف نیز در ایجاد کمبود ویتامین ب۱۲ نقش مهمی دارند.

کلیه داروهایی که برای کاهش اسید معده (ترشی معده) به کار می‌روند، آنتی‌بیوتیک‌های مختلف و داروی فنی توئین (Phenytoin) و بسیاری داروهای دیگر بصورت‌های مختلف در پروسه جذب ویتامین ب۱۲ ایجاد اختلال می‌کنند.

مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید موجود در روده گردیده و بالانس زندگی سمبوتیک باکتری‌های مختلف در روده را بهم زده با ایجاد عارضه رشد غیر عادی برخی باکتری‌ها bacterial over growth باعث اختلالات جذب روده‌ای و کمبود جذب ب۱۲ می‌گردند.

همچنین کرم نواری که در اثر خوردن ماهی (Fish tope worm) به انسان منتقل می‌شود در جذب این ویتامین اختلال بوجود می‌آورد.

برمبنای آنچه گذشت می‌توان در حقیقت نتیجه‌گیری کرد که احتمال ایجاد کمبود ویتامین ب۱۲ در گوشتخواران می‌تواند بیشتر از گیاهخواران ‌باشد.

مصرف مداوم آنتی‌بیوتیک‌ها در غذای دامها و طیور که توسط مصرف گوشت و لبنیات به انسان منتقل می‌شود باعث مختل کردن محیط طبیعی روده‌ها گشته بسیاری از باکتری‌های نافع را از بین می‌برد.

عدم وجود این باکتری‌های مفید و رشد بیمار گونه گروهی دیگر با از بین بردن بالانس طبیعی روده باعث اختلالات جذبی متفاوت می‌گردند.

بیماری‌های اختلال هضم و جذب معدی، ترشی معده و انواع گاستریت‌ها بطور عمده در گوشتخواران بیشتر از گیاهخواران بوده چنانکه گفته شد به دلیل کمبود ترشح فاکتور داخلی کمبود ویتامین ب۱۲ را بوجود می‌آورند.

در گوشتخواران به دلیل مصرف بالاجبار چربی بالاتر (پروتئین‌های حیوانی همه بطور طبیعی همراه چربی می‌آیند) بطور اعم بیماری‌های کیسه صفرا و تورم و التهاب غده پانکراس بیشتر است.

این غده چنانکه گفتیم در پروسه جذب ب۱۲ نقش دارد.

سنگهای کیسه صفرا نیز که در گوشتخواران بیشتر دیده می‌شود در ایجاد تورم حاد پانکراس می‌تواند نقش بازی کند.

اسید فولیک، ویتامین دیگری که همراه ویتامین ب۱۲ در پروسه رشد و ساختمان سلولی و از جمله گلبولهای قرمز نقش دارد، بطور کلی در رژیم گوشتخواری بسیار فقیر می‌باشد. کمبود این ویتامین که در غذاهای گیاهی بوفور یافت می‌شود در پروسه عملکرد ویتامین ب۱۲ اختلال ایجاد می‌کند.

و بطور کلی جذب ویتامین ب۱۲ در روده گیاهخواران به دلیل محیط مساعد ایجاد شده توسط رژیم درست و بالانس گیاهخواری، از کارآیی بالاتری برخودار است.

تشخیص کمبود ویتامین ب۱۲مستقیما توسط اندازه‌گیری میزان آن در خون صورت می‌گیرد.

 ویتامین ب۱۲ در متابولیسم بسیاری مواد و عملکرد بسیار از پروسه‌های حیاتی نقش دارد.

کمبود این ویتامین باعث بالا رفتن موادی مانند اسید متیل مالونیک (methyl malonic Acid) و اسید آمینه هوموسیستئین می‌گردد.

 بالا بودن این دو ماده در خون می‌تواند نشانه ابتدایی کمبود ویتامین در مراحل ابتدایی آن باشد.

هرچند بالا بودن هوموسیستئین تنها به دلیل کمبود ویتامین ب۱۲ نبوده میزان آن در خون افرادی که بیماری‌های قلبی و برخی بیماری‌های التهابی دیگر می باشند نیز بالاست. مهم است که بدانیم که این ماده در خون افرادی که دارای رژیم غذایی گوشتخواری هستند بسیار بالاست.

 خوردن گوشت، مرغ، ماهی و لبنیات باعث بالارفتن هوموسیستئین می‌گردند. در این مورد اضافه کردن مکملهای ب۱۲ یا اسید فولیک هیچ نوع اثری در پایین آوردن میزان بیماریهای قلبی و سکته ندارد.

غذاهای حیوانی که از نظر اسید فولیک فقیر می‌باشند در حقیقت دارای میزان بالای اسید آمینه میتونین می‌باشد که هوموسیستئین را می‌سازد.

سبزیجات و میوه‌جات و انواع لوبیاها دارای میزان بالای اسید فولیک و ویتامین ب۶ بوده از بیماری‌های قلبی جلوگیری می‌کنند.

منابع ویتامین ب۱۲

علاوه بر میکروارگانیسم‌های موجود در خاک باکتریهای موجود در آب دریاها و دریاچه‌ها نیز قادر به تولید کوبالامین (گروه ویتامین ب۱۲) هستند.

 بنابراین گفته می‌شود که بسیاری از گیاهان دریایی بخصوص گیاهی دریایی بنام Nori دارای ذخیره فراوان این ویتامین است.

این مسئله اما از طرف دیگر محققان رد شده است. بنابراین اگر از این گیاهان برای منبع ب۱۲ خود استفاده می‌کنید بهتر است اندازه‌گیری ب۱۲ خون خود را دنبال کنید. (هر۳سال یکبار).

از آنچه که گذشت می‌توان نتیجه گرفت که کمبود ویتامین ب۱۲ در گیاهخواری دارای رژیم غذایی درست نادر بوده هرچند توصیه من این است که اگر برای مدت طولانی وگن (گیاهخوار کامل بوده‌اید) و از محصولات گیاهی باغچه شخصی خود که از کود طبیعی قوت گرفته استفاده نمی‌کنید برای اینکه در سرتیتر اول اخبار جهانی قرار نگیرید (که دیدید، نگفتیم که رژیم گیاهخواری باعث کمبود ویتامین ب۱۲ می‌شود) از مکمل ب۱۲ به مقدار کم استفاده کنید.

باید توجه داشت که در دوران بارداری و شیردهی بدن مادر و نوزاد بیشتر به این ویتامین وابسته بوده توصیه این است که اگر گیاهخوارید حتما از مکمل‌ها استفاده کنید.

مقدار ۰٫۶-۰٫۳ میکروگرم از مکمل ب۱۲ برای نیازهای بدن افراد عادی کافی است. هرچند متأسفانه مکمل‌ها همه دارای میزان‌های بالای ۵۰۰۰-۵۰۰ میکروگرم هستند.

بنابراین احتمالا مصرف یک قرص در هفته برای یک گیاهخوار بدون سابقه کمبود ب۱۲ کافی است. مکملها به اشکال گوناگون و با نامهای سیانوکوبالافیل عرضه می‌شوند.

 هرچند میزان جذب ترکیبات سیانوکوبالامین مورد سوال بوده بهتر است از فرمهای متیل کوبالامین و هیدروکسی کوبالامین استفاده کرد.

در خاتمه برای کسانی که رژیم گوشتخواری را به خاطر ویتامین ب۱۲ آن توصیه می‌کنند اضافه می‌کنم که امروزه شواهد و منابع و تحقیقات فراوان اثر رژیم غذایی مبتنی بر مواد حیوانی را در ایجاد یا توسعه بیماری‌های مختلف نشان داده‌اند.

 بیماری‌هایی مانند سکته های قلبی، گرفتگی رگها، دیابت، یبوست، انواع سرطانها از جمله سرطان سینه، پروستات و روده بزرگ، بیماریهای کیسه صفرا، چاقی انواع آرتروزها، بیماری التهابی و بسیاری دیگر با رژیم غذایی مبتنی بر مصرف مواد حیوانی پیوسته هستند و ما همه روزه افراد مبتلا به این بیماری‌ها را در دور و اطراف خود می بینیم. اما از شما سوالی می‌کنم.

 چند نفر گیاهخوار مبتلا به کمبود ویتامین ب۱۲ در اطراف خود مشاهده کرده‌اید؟

انتخاب با شماست.

 خوردن مواد حیوانی و خطر بیماری قلبی از هر دو نفر یکنفر، سرطان سینه از هر هفت نفر یکنفر، سرطان پروستات از هر ۶ نفر یکنفر در مقابل رژیم گیاهخواری و خطر احتمالی کمبود ویتامین ب۱۲ از هر یک میلیون نفر یکنفر بیماری‌های ناشی از رژیم مبتنی بر گوشتخواری را همه روزه در اطراف خود می‌بینیم

 چند نفر از ما بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین ب۱۲ بدلیل گیاهخواری را دیده‌ایم؟

سویا پروتئین مناسبی برای جایگزینی با گوشت

سویا پروتئین مناسبی برای جایگزینی با گوشت است. امروزه تعداد افرادی که تمایل به استفاده از رژیم غذایی گیاهخورای دارند کم نیست ، اما بسیاری از انها نگران این موضوع اند که آیا مواد غذایی گیاهی می تواند نیاز های بدنشان را به طور کامل تامین کند یا خیر. در این مطلب در رابطه با این موضوع که آیا سویا می تواند جایگزین مناسبی برای گوشت باشد ؟ صحبت می کنیم.

بالاخره سویا خوب است یا بد؟ آیا می توان پروتئین بافت دار سویا را جایگزین گوشت قرمز کرد؟ ارزش تغذیه ای پروتئین سویا چه میزان است؟ اینها سوالاتی است که این روزها بیشتر خانواده هایی که اطلاعات ضد و نقیضی در مورد این فرآورده پروتئینی شنیده اند، از کارشناسان و متخصصان تغذیه می پرسند. با این حال برخی خانواده ها به دلیل صرفه جویی، این محصول را جایگزین گوشت کرده اند، اما تعدادی هم هستند که این فرآورده گیاهی را بدون ارزش تغذیه ای می دانند و حتی یک بار هم طعم آن را نچشیده اند. آیا می توان سویا را با گوشت مقایسه کرد؟

سویا عضوی از خانواده حبوبات است. آنچه به عنوان پروتئین بافت دار سویا در بازار عرضه می شود، از تغییر شکل یافتن لوبیای سویا به دست می آید.

پروتئین سویا بدون روغن و کلسترول

در صنعت، ابتدا دانه های سویا را به کارخانه های روغن کشی می برند و در آنجا این دانه ها خردشده و با پرس های مکانیکی روغن کشی می شود. بقیه روغن موجود در سویا را هم با حلال های شیمیایی استخراج می کنند. آنچه از سویا باقی می ماند کنجاله سویاست. این کنجاله فاقد روغن و کلسترول بوده و سرشار از پروتئین، فیبر و املاح معدنی است. در ادامه فرآوری، کنجاله سویا را در دستگاهی ریخته و می پزند و به خمیر تبدیل می کنند و در نهایت آنها را به وسیله دستگاه هایی فرم داده و به شکلی که در بازار می بینید با نام پروتئین سویا عرضه می کنند.

پروتئین سویا با گوشت برابری می کند

البته باید بدانید وقتی سویا طبخ می شود، مقدار زیادی از ویتامین های خود را از دست می دهد و به دلیل جذب آب ۱۵ تا ۲۰ درصد از غلظت پروتئینی اش کاسته می شود. با این حال باز هم میزان پروتئین آن بسیار بالا بوده و پس از طبخ چیزی حدود ۵۰ تا۶۰ درصد از پروتئین آن باقی خواهد ماند. بنابراین مقدار پروتئین سویا با گوشت قابل مقایسه است، اما نکته قابل توجه آن که کیفیت و تعداد برخی اسیدهای آمینه ضروری پروتئین سویا از گوشت کمتر است. یعنی اگر بخواهیم این فرآورده را به طور کامل جایگزین گوشت قرمز و منابع پروتئین حیوانی را از برنامه غذایی روزانه حذف کنیم به یقین علائم کمبود برخی اسیدهای آمینه ای که در بدنمان ساخته نمی شود ظاهر شده و عوارضی را به دنبال خواهد داشت. متخصصان معتقدند بیشتر پروتئین های گیاهی به جهت آن که یک یا چند اسید آمینه ضروری را ندارد، بهتر است همراه با منابع پروتئینی دیگر همچون غلات یا گوشت مصرف شود. در نتیجه اگر پروتئین سویا را به همراه ماکارونی یا برنج مصرف کنید یا با یک دوم گوشت قرمز مخلوط کنید، اسیدهای آمینه این منابع مکمل یکدیگر شده و این مشکل برطرف خواهد شد.

 آهن سویا قابلیت جذب پایینی دارد

در مورد میزان آهن سویا نیز باید گفت در مقایسه با آهن گوشت تفاوت چندانی ندارد.

البته باید بدانید در مرحله خیساندن و پخت، مقداری از آهن سویا در آب پخت نشست کرده و از میزان آن کاسته می شود. نکته قابل توجه آن که آهن سویا به دلیل گیاهی بودن بسختی جذب بدن می شود. اما آهن گوشت قابلیت جذب فوق العاده بالایی داشته و زنان باردار و شیرده و دختران نوجوانی که در زمان قاعدگی دچار کمبود این ماده معدنی می شوند برای جبران کم خونی باید از منابع حیوانی آهن مورد نیاز بدن خود را کسب کنند. از طرفی میزان بالای ویتامین B۱۲ گوشت قرمز فاکتوری موثر برای ساخت سلول های خونی و عصبی بوده و در ساخت DNA موثر است.

«روی» در گوشت

همچنین باید بدانید بهترین منبع روی، گوشت قرمز است. روی به رشد مطلوب کودکان و نوجوانان کمک کرده و در تنظیم برخی اعمال دستگاه تناسلی دخیل است، اما نباید نادیده گرفت که گوشت قرمز سرشار از چربی اشباع بوده و کلسترول بالایی دارد. البته گوشتی که ۹۵ درصد لخم باشد چربی کمتری دارد، ولی در مقایسه با سویا باز هم چرب است.

برگرها، کباب کوبیده، سوسیس، کالباس و حتی انواع ناگت ها بیش از ۵۰ درصد چربی داشته و برای بدن مضر است. بنابراین بنا به گفته متخصصان تغذیه از مصرف بیش از نیم کیلو گوشت قرمز پخته و فرآورده های آن در هفته خودداری کنید.

در صورتی که فرآوری سویای بافت دار بدرستی و تحت کنترل متخصصان مربوط انجام شود، به دلیل فقدان کلسترول و غنی بودن از مواد فنولی و آنتی اکسیدانی (ضد سرطان) برای سلامت قلب و عروق مناسب تر از مقدار زیاد گوشت بوده و فیبر بالای آن برای کارکرد مطلوب سیستم گوارشی مفید و سبب رفع یبوست و التیام هموروئید (بواسیر) می شود.

مرزه(Savory)

خواص درمانی مرزه(Savory) :

۱-برای تقویت نیروی جنسی موثر است.

۲-اشتها را تحریک کرده و به هضم غذای سنگین کمک می کند.

۳-کرم های معده را تحریک و از روده ها خارج میکند.

۴-مصرف کرفس و مرزه در خرد کردن سنگ مثانه ،موثر است.

۵-دم نوش مرزه در درمان آسم و تنگی نفس ،بسیار مفید است.

۶-مصرف این سبزی برای درمان اطفال ضعیف و دارای نرمی استخوان مفید است.

۷-سیاتیک(درد عصب پاها) را تسکین می دهد.

۸-ذهن را تقویت می کند.

۹-برای کسانی که دارای آبریزش چشم هستند بسیار مفید است.

۱۰-یکی از سبزی های مفید و دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشد و در پیشگیری و درمان سرطان نقش موثری دارد.

۱۱-در پاکسازی بدن از باکتری های مضر ،بسیار نافذ است.

۱۲-آب مرزه را می توان به نواحی غیر حساس بدن، جهت رفع خارش ،استفاده کرد.

خار مریم

دارای خواص ضد سرطانی است و می‌تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از سرطان‌ها موثر باشد.فلاونوئید سیلی مارین موجود در خار مریم شامل سیلی بینین،سیلی دیانین، سیلی کریستین است که برای درمان بیماریهای کبدی و صفراوی استفاده شده است.عصاره بذر این گیاه دارویی که به نام سیلی مارین معروف است کبد را در برابر انواع مسمومیت‌ها از جمله قارچ آمانیتا،استامینوفن و الکل محافظت می‌کند.

سیلی مارین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی در درمان هپاتیت ویروسی و التهابات مجرای صفرا موثر است.اثر ضد سرطانی سیلی مارین روی سلولهای سرطانی پروستات، پوست،سینه،تخمدان،مغز و کاهش قند خون در بیماران دیابتی به اثبات رسیده است. سیلی بینین موجود در این گیاه دارای خاصیت ضد سرطانی است و می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی کبد را در رده‌های مختلف مهار کند.با توجه به تأثیر گسترده ضد سرطانی این ماده و پائین بودن عوارض جانبی آن می‌تواند در درمان مبتلایان به سرطان کبد تاثیر گذار باشد.

گفتنی است،خار مریم در کاهش کلسترول خون،افزایش سیستم ایمنی بدن،کاهش عوارض جانبی در بیماران تحت درمان با شیمی درمانی نیز اثرات جالب توجهی دارد.

در ضمن : از خار مریم قرص گیاهی با نام لیور گل ۷۰ و ۱۴۰ میلی در داروخانه ها موجود است که همراه داروهای تجویزی دیگر توسط پزشک معالج برای درمان بیماریهای کبدی و-جلوگیری از پیشرفت دیابت و کنترل آن به جای اصل گیاه می توان استفاده نمود .

مصرف بذر گیاه خا رمریم یا قرص لیورگل دردوران بارداری وشیردهی ضر ر ندارد و برای خارش دوران بارداری کا ربرد ویژه دارد . بهتراست خانمها قرص جلو گیری از حاملگی استفاده نکنند اما در صورت مصرف همراه با بذر خار مریم یا قرص لیور گل میل شود تا عوارض جانبی این قرص ها مانند کبد چرب – چاقی – پرخوری – ریزش مو – خواب آلودگی – سر درد – نا راحتی پوستی – هورمونی و غیره به حد ا قل برسد .

انجیر (Common Fig)

از میوه،ریشه،پوست و شیرابه برگ این گیاه که حتی در قران کریم از آن ،یاد شده است،استفاده می شود.

بهترین انجیر ایران ،مربوط به استهبان است.

دارای ویتامین های A,B1,B2,C و املاح معدنی آهن،کلسیم،پروتئین و مقداری چربی می باشد.

خواص درمانی :

۱-نیرو بخش است و غذای خوبی برای عضلات ورزشکاران است.

۲-سینه را نرم کرده و سرفه را از بین می برد.

۳-مدر است و در سم زذایی بدن، بسیار موثر است.

۴-متابولیسم بدن را ،تنظیم می کند.

۵-به خاطر داشتن ویتامین های گروه B  ،در تسکین اعصاب، بسیار مفید است.

۶-نیروی جنسی را ،تقویت می کند.

۷-بواسیر را ،برطرف می کند.

۸-دهان را ،خوشبو می کند.

۹-در درمان نقرس، موثر است.

۱۰-در تقویت گوارش، موثر است.

۱۱-به خاطر داشتن کلسیم بالا  جایگزین بسیار ارزشمندی به جای شیر و مشتقات آن بوده و در درمان پوکیاستخوان، بسیار موثر است.

۱۲-لثه ها را ،تقویت می کند.

۱۳-به خاطر داشتن فسفر ،در تقویت حافظه، موثر است.

۱۴-در درمان کم خونی، نقش بسیار موثری دارد.

۱۵-یبوست را برطرف می کند.

۱۶-از شیرابه برگ آن در درمان زگیل استفاده می کنند.

۱۷-التهابات بدن را ،از بین می برد.

۱۸-در درمان روماتیسم ،موثر است.

۱۹-اشتها را باز می کند.

۲۰-به دلیل داشتن آنزیم های هضم کننده پروتئین ،کرم های حلقوی را از بین می برند.

۲۱-خشک شده میوه انجیر (انجیر خشک) نیز دارای خواص انجیر بوده و حتی دارای قند و ویتامین E  بیشتر از نوع تازه آن است.