ابن مسعود صحابی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در کتاب شرح مسند ابی حنیفه می گوید:
وعن ابن شاذان من حدیث ابن مسعود رضی الله عنه : ما رأینا رسول الله صلى الله علیه وسلم باکیا قط أشد من بکائه على حمزة رضی الله عنه ، وضعه فی القبلة ، ثم وقف على جنازته ، وأنحب حتى نشغ ، أی شهق ، حتى بلغ به لغشی من البکاء یقول : یا حمزة یا عم رسول الله وأسد رسوله : یا حمزة یا فاعل الخیرات ، یا حمزة یا کاشف الکرب ، یا حمزة یا ذاب عن وجه رسول الله صلى الله علیه وسلم ، وکان صلى الله تعالى علیه وسلم إذا صلى على جنازة ....
ما ندیدیم که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله برای کسی گریه کند، آن چنانکه برای حمزه گریه میکرد.وقتی نبی مکرم با جنازه حضرت
حمزه علیه السلام مواجه شد:او را طرف قبله قرار داد و رو به روی جنازه، با سوز و آناله کرد، نبی گرامی صلی الله علیه و اله ز شدت گریه و مصیبت
افتاد و غش کرد و میفرمود: ای عموی رسول خدا صلی الله علیه و اله و شیررسول خدا صلی الله علیه و اله ، یا حمزه. ای انجام دهنده کارهای خیر ، ای برطرف
کننده غم ها ،ای کسی که فدایی رسول خدا صلی الله علیه و اله بودی...
شرح مسند أبی حنیفة، ج1، ص526
سوال از وهابیت:
اگر گریه و عزاداری برای اموات شرک است ، پس چرا حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) برای عمویش عزاداری کرد؟